هیجان زده ام!

من بچه ها رو دوست دارم.چشمهای معصوم و براقشون٬ صداقت ذاتی شون ٬هوش فوق العادشون و حتی شیطنت هاشون برام جذابه.حالا وقتی قراره خودم بچه داشته باشم داستان یه جور دیگه ای پیش میره. این باید خیلی فوق العاده باشه!! البته مثل همیشه من کمی استرس دارم و نگرانم که مطمئنا الکی هستش.

فردا صبح قراره با مامانت بریم سونو گرافی و گویا جنسیت تو تا فردا معلوم میشه البته خیلی ها میگن قطعی نیست و از این حرفها .اما هیجان اش خیلی زیاده چون اگه تا امروز دو مدل برنامه واست میریختیم با تعیین جنسیتت میتونیم رو برنامه های ورودت٬چیدمان اتاقت حتی لباسات بیشتر تمرکز کنیم و خلاصه رویاهای دور و درازمون رو مقداری واقعی تر تجسم کنیم و لذت ببریم.از همه مهمتر اسم دار خواهی شد و هویتت کامل تر میشه.

نمیدونم وقتی این یادداشت رو میخونی چقدر بزرگ شدی فقط میتونم بگم از تصمیم برای بوجود اومدنت تا همین امروز که حدودا هفت ماه گذشته (البته توالان چهار ماهه هستی!) احساسات مختلفی رو برای اولین بار تجربه کردم.اول نگرانی برای بچه دار نشدن که خوشبختانه با حضورت روش خط قرمز کشیدی بعد لحظات آزمایش خانگی بارداری مامانت و نتیجه جواب آزمایش خون و حتی اولین سونوت که خیلی احساساتی شده بودیم.همه و همه چیزهای جدید و هیجان انگیزی برام هستن.فردا هم احتمالا یه حس جدید دیگه. فقط میتونم بگم بابا تو دیگه کی هستی!!

نمیدونم تو چه سنی اولین بار این یادداشت رو میخونی و چه موقعی دوباره و چند باره این یادداشت رو مرور میکنی.فقط اینو میخوام بگم که ما یعنی بابا و مامانت از وقتی با هم ازدواج کردن برنامه های دور و درازی برای تو داشتند و حالا که داری میای خوشحال ترین آدم های روی زمین هستند.بی تعارف اینو با صداقت کامل بهت میگم خوش به حالت که مامان خوبی نصیبت شده صبور و با حوصله که عاشقته و امیدوارم من هم بابای خوبی برات باشم.

به امید دیدار

ششم بهمن ماه سال هشتاد و نه خورشیدی